Andere (kant van de) wereld

En daar kom je dan aan op het vliegveld in Nieuw-Zeeland.
Je landt op een veldje naast zwart- witte koeien en wollige schapen. Alsof je op Zwolle Airport aankomt.
Eenmaal door alle controlepoortjes heen heb je nog steeds niet door dat je aan de andere kant van de wereld bent.
Even wachten op de bus naar het centrum, 45 minuten rijden en uitstappen op de grootste drukste straat (Queen street). Auckland? Dit kan net zo goed Lelystad, Rotterdam of Zoetermeer zijn.
Allemaal mooie nieuwe hoge gebouwen met moderne luxe winkels erin. Overal blanke mensen (is niet zo vanzelfsprekend als je eerst in Afrika en daarna Azie bent geweest).
In de bus een nederlandse jongen ontmoet die ook nog geen slaapplek had. Samen op zoek en ook nog wat gevonden. 21 dollar per avond! Oke, het is maar 13 euro, dus vat wel mee. Maar vergeleken met Thailand is dat de hoofdprijs!
Ik moet toch slapen, dus een 8 persoons DORM (gedeelde kamer met stapelbedjes)genomen.
Daarna met de nederlandse jongen een restaurantje opgezocht.
Deze knul houdt van lezen, wandelen, vogels kijken en nog meer saaie dingen waar ik een hekel aan heb.
"heel toevallig" kwam ik 's avonds een australische jongen tegen die houdt van feestjes, leuke dingen doen, de stad ingaan en ongezond eten. Dat lijkt er meer op.
Samen naar de liquid store (drankwinkel) om een paar biertjes te kopen, het is immers vrijdagavond.
Wat een prijzen!, het is goedkoper dat het cafe (5-8 dollar per biertje) maar nog steeds ontzettend duur. Maarja, je moet toch prioriteiten stellen.
Een familieverpakking aangeschaft en die in de "lounge" tot ons genomen samen met een paar Ieren, engelsen en een verdwaalde braziliaan.
3 dagen achtereenvolgens reizen hakt er toch wel in, dus besloten niet mee te gaan naar de disco.
Lekker uitgeslapen en de volgende morgen (middag) met Calem (die Australier) naar de stad.
Prachtige stad met een leuke haven en heel veel gezellige tentjes en leuke winkels.
Nieuwe sokken gekocht en even gezocht naar een winterjas, het is hier harstikke koud! en dan moet ik nog naar het zuider eiland, waar het nog kouder is!
Daarna kwamen we lang een tattooshop, Calem wilde even kijken want die wil eigenlijk wel een maori tattoo.
Wat kost dat? 80 dollar? ja is goed! en hij ging zitten in de stoel. Achter me oor graag.
15 minuten later stond hij buiten met een maori tattoo achter zijn oor...
Dat is pas impulsief!
In de verte zagen we de "sky tower". Daar wilde we eigenlijk wel in, dus dan doen we dat! 18 dollar voor een kaartje, 2 dollar extra en we mogen vandaag nog een keer. Dat is mooi, want ik was me camera vergeten.
's Avonds nog een keertje naar de sky tower en daar een lekker bakkie koffie met een gebakje gedaan.
Als 2 oude gepensioneerden genoten we anderhalf uur van het uitzicht en elkaars sterke verhalen. Paar mooie plaatjes geschoten voor het plakboek.
Die avond weer naar onze favouriete winkel en daarna naar de kroeg.
Mooie avond gehad en volgende morgen wederom uitslapen.
Hele dag in het hostel doorgebracht en volgende morgen geregeld dat mijn ouders mijn rijbewijs opsturen, dan kan ik een autootje huren.
Duurt een week voordat dat er is, dus tot die tijd naar het noorden.
Bus geboekt en vertrokken naar Pahia, dit schijnt het gezellige backpackerplekje van het noorden te zijn.
Het was nog net geen begraafplaats, wat een dooie boel!
Geen ruk te doen! Je kon wel wat dingen doen zoals zwemmen met dolfijnen of skydiven, maar dit wil ik graag op plaatsen elders in het land doen. Verder was het gewoon heel erg rustig. Gelukkig was het wel lekker weer, dus lekker in het gras gelegen en 's avonds op de rotsen aan de zee naar muziek geluisterd. Op een meter of 2 zag ik iets bewegen... Goed kijken, het lijken wel meeuwen. Maar dan met korte pootjes en volgens mij kunnen ze ook niet vliegen.
Dichterbij kijken, krijg nou wat, 2 pinguins! ongeveer 15 centimeter groot en ik kon heel dichtbij komen. Toen ik er eentje aanraakte gingen ze er samen als een speer vandoor.
Vroeg gaan slapen en volgende dag wassen, hardlopen en film kijken.
In de bus naar het noorden toe heb ik een heel leuk homostel uit Amsterdam ontmoet die naar KeriKeri gingen. Naar een oude studiegenoot die daar met zijn vrouw en kinderen woont.
Die heb ik gesmst dat het zo saai was, hij zei dat ze het heel leuk hadden en dat hij mij de volgende ochtend zou komen halen.
Hij heeft me voorgesteld aan de mensen waar ze logeerden. Een leuk stel, eind dertig met 2 jonge kinderen.
Hele wereld rond gereist en nu aan het settelen in Nieuw-Zeeland. Man is dokter, vrouw is hand-specialist. Verdienen dus wel aardig en dat is van het huis af te zien ook, Leuk zwembadje, bubbelbadje, grote speelkamer voor de kinderen en genoeg kamers voor de nodige visite.
Hier mocht ik blijven slapen voor 3 dagen.
De man des huizes wilde onlangs graag zijn vliegbrevet halen omdat hij 5 minuten van het vliegveldje woont.
Hij wilde ons graag meenemen voor een ritje in een klein 2-persoons vliegtuigje.
Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.
Op het vliegveldje aangekomen zagen we niemand, pakte uit de meterkast de sleutel van het vliegtuig en liepen naar de garage.
Het vliegtuigje was zo groot als een gemiddelde studentenkamer in Amsterdam, en er konden maar 2 mensen in. De ijzeren vogel naar buiten geduwd, controlerondje en starten maar.
Eerst ging het homo-stel, John die filmde alles met zijn Ipad2, daarna Maurice en toen was ik aan de beurt.
Koptelefoon op met zo'n microfoontje, overal metertjes en knopjes, en een stuurknuppeltje voor de piloot en 1 voor mij. Het leek wel een videospelletje, maar dan zonder het mensen neerschieten en gebouwen opblazen.
Eerst met dat kleine vliegtuigje de landingbaan op, vaart maken en huppakee, we waren in de lucht. Beetje hoogte maken en toen liet piloot Taco het knuppeltje los en zei: Wil jij?
Natuurlijk wil ik dat! veel te fanatiek geef in meteen een duw tegen de knuppel waardoor we als een baksteen naar beneden vallen. Gelukkig was Taco scherp en weet het gevaarte weer recht te krijgen. Een aantal caprioleren uitgehaald waarvan in nooit gedacht zou hebben dat ik het ooit zou doen en genoten van het prachtige uitzicht.
Wat een ervaring! Eigenlijk heb ik een mazzel, ontmoet 2 nederlanders, ze komen me halen en dezelfde dag nog vlieg ik zelf in een klein vliegtuigje, super chill!
En het mooiste, als je in de lucht ben hebben alle vliegtuigen evenveel rechten. Dus als een boeing 747 wil landen en ik vlieg ervoor, moet die maar even wachten. Leuk he! haha.
Na het vliegen wilde John graag mandarijnen. Supermarkt? nee te simpel.
Overal zitten kwekers en staan mandarijnenbomen. Dus ergens gestopt, 3 plastic tassen met heerlijke zoete mandarijnen geplukt en weer verder gereden.
Bij thuiskomst wilden de mannen graag hardlopen, dus korte broek en sportschoenen aan en meedoen.
Halleluja! wat een tempo, bergje op, bergje af op volle vaart. Je kunt wel merken dat ik in een bierteam voetbal. Ik ging helemaal kapot, 4 dagen spierpijn gehad. Maar... wel volgehouden!
Na afloop even lekker in de jacuzzi en indonesische rijsttafel die John vakkundig heeft bereid met een lekker wijntje.
Het leven van een backpacker is zo zwaar nog niet...
Bij deze mensen ben ik 3 dagen gebleven. en daarna teruggekeerd naar Auckland om te kijken of mijn rijbewijs er al was.
Dat viel tegen toen ik zaterdag aankwam want hij was er nog niet. Zondag wordt er geen post bezorgd en maandag is het queensday, dus ook geen post. Hopen dat die er dinsdag is, dan kan ik eindelijk mijn busje huren.
Dinsdag, toen de postbode was geweest meteen naar het verhuurbedrijf gegaan en alles geregeld.
Meteen op weg, pleite uit de grote stad.
Toen het donker was heb ik een camping gevonden, wat gegeten en gaan slapen.
Volgende dag zodra ik wakker was en gedouched had (half 11) op pad richting het zuiden. Over de snelweg rijden is zo saai, dus ik besloot binnendoor te gaan. Na 3 uur rijden kwam ik een wel heel bekend tankstation tegen, en hé, die boerderij had ik ook eerder gezien.
Ja, HAHA, ik had een rondje gereden!
Maarja, ik reed zonder TomTom, zonder kaart, zonder kompas en zonder partner om de schuld te geven. Dus de tweede dag niet zo heel ver gereden en uitgekomen op een vrij luxe camping. Hier stonden twee 60-ers met een camper die de volgende dag zouden vertrekken. Ik heb alle boodschappen gekregen die ze niet meer nodig hadden, en ze nodigden me uit voor een maaltijd, dat gaat er altijd in. Zelfgemaakte soep met worst van de BBQ. Lekker hoor.
Volgende morgen weer vertrokken naar het gebied waar heel veel grotten zijn.
Na 2 uur rijden was ik daar en zag ik een jongen lopen, die heb ik een lift aangeboden. Het bleek een jongen uit India die ook de grotten wilde zien.
We hebben beide een All-in-one kaart genomen. Dan zie je de 3 grootste en mooiste grotten uit de omgeving.
Voor de eerste grot werden we opgehaald met een busje. Deze wandeling duurde 2 uur, en was werkelijk schitterend en heel interresant. De gids, al 25 jaar in trouwe dienst was heel leuk en kon boeiend vertellen.
De 2e grot moesten we met eigen vervoer heen, geen probleem aangezien ik een busje heb :)
Toen we hier aankwamen kwam de gids ons tegemoet lopen, dat alle licht in de grot was uitgevallen en we een uur moesten wachten.
Naast de wachtplaats was een bordje met "wandeling: 30 minuten". Volgens de gids stond deze wandeling in de top 10 van mooiste korte wandelingen in de wereld.
Wat een prachtige wandeling! Zie de foto's, lijkt net of ze uit een tijdschrift geknipt zijn!
De grot zelf was heel mooi met veel stalagtieten, stalagmieten en een enkele "glowworm".
Glowwormen zijn kleine doorzichtige wormpjes die licht geven als ze honger hebben. Hoe feller ze schijnen hoe hongeriger ze zijn.
Grot 3 werd de glowwormgrot genoemd.
Rondleiding duurde 40 minuten. De eerste 15 waren niet zo bijzonder, maar toen gingen we in een bootje op het water. Werkelijk prachtig: duizenden, miljoenen glowwormen op het plafond. Daar kan geen kerstshow van de intratuin tegenop! helaas mocht je hier geen foto's nemen, dus kan het niet laten zien. Vergelijk het met de sterrenhemel. Die onderwaterweg werd ook wel de "melkweg" genoemd. Zo ziet het er dus ongeveer uit!
Toen was het al half 5 en ik had nog geen slaapplek. 50 kilometer verderop zat een camping waar ik graag naartoe wilde.
Na 5 kilometer was het al te donker om een fatsoenlijke camping te kunnen vinden aangezien deze vrij goed verstopt zitten.
Bij de afslag die ik moest hebben nog even geprobeert om de juiste camping te vinden en uiteindelijk maar besloten ergens te parkeren. Inrit ingereden en op een grasveldje vlakbij een huis netjes parkeren.
Mijn gasstelletje en campingstoeltje uitgestalt en een ravioli maaltijd bereid. Afwas gedaan en nog even mijn nieuwe favourite serie op mijn laptop gekeken. How I met your Mother. Gekregen van Sjoerd in Laos, nog bedankt!
Volgende morgen werd ik wakker en kwam ik erachter dat ik bij mensen in de achtertuin stond. Gelukkig sliepen ze nog en heb ik snel mijn spullentjes opgeruimd en ben weggereden richting Taupo. Dit is een grote stad waar je vanalles kunt doen.
Wat een $!#*&^% weer! hele dag regen!
Om 11 uur was ik al in Taupo en heb besloten naar het zwembad te gaan. Lekker gezwommen en in de sauna gezeten. Fish&chips als lunch en daarna lekker naar een internet cafe.
Ik blijf hier (denk ik) 3 dagen en ga daarna verder naar het zuiden.