fillipijnen en borneo

Via een gast die ik in Thailand heb ontmoet hoorde ik van een vrijwilligersproject in de fillipijnen. Op facebook wat informatie gevraagd en hij zei me gewoon te komen. Heel veel mensen komen en gaan, dus dat hebben ze toch niet door. Zo gezegt zo gedaan, omdat ik precies wist waar we moesten zijn kwamen we begin van de middag aan in ormoc, op het eiland Leyte.
Daar aangekomen gewoon eerlijk vermeld dat "Joost" me had gezegd te komen, hij was helaas 2 dagen daarvoor vertrokken. Ze meldde ons dat er zo'n 2000 mensen gereageerd hebben die graag zouden willen komen dus dat we niet zomaar konden binnenvallen, maar ze zou kijken wat ze kon doen. Na een paar telefoontjes uiteindelijk goedkeuring gekregen om te blijven. We hadden mazzel want er bleken 2 gasten een 2 persoons luchtbed achter gelaten te hebben, dus we hadden een prima plek om te slapen.

Savonds bij het dagelijkse "kringgesprek" waarin iedere groep vertelt hoe de dag was moesten er ons voorstellen. Toen ik zei dat Joost me gestuurd had was het eventjes stil... wat bleek nou, 3 dagen daarvoor was er een groep van 11 gasten geschorst! Omdat ze constant dronken waren en te laat binnen kwamen (11 uur is bedtijd) met als grote aanjager van het hele geheel: Joost!
Niet zo gek dat ik t zo goed met hem kon vinden in Thailand ;)
Mijn referentie had beter gekunt, maar we waren binnen dus wat boeit het.
Na de vergadering kan je je op het whiteboard inschrijven voor het werk de volgende dag. Er zijn verschillende onderdelen:
-Safety (veilig neerhalen van gebouwen)
-Decon (uit elkaar halen van gebouwen om alles te hergebruiken)
-rebuild (opbouwen van huizen)
- housekeeping (spreekt voor zich)

En nog enkele wisselende onderdelen zoals shilderen, klusjes in en om de basis etc.

De basis was tegenover het ziekenhuis dat al eerder was opgeknapt. Het enige probleem was dat al 12 mensen Dengea hebben opgelopen. Dat wil dus zeggen dat er rondom de basis muggen zitten met het virus in zich. Als voorzorg moest iedereen verplicht lange broek en lange mouwen aan.
Niet zo erg want het weer was bewolkt.
Na een week besloot de directie (ook vrijwilligers) dat we gingen verhuizen naar een kleiner dorpje: Kananga. Daar hadden ze het locale ziekenhuis dat helemaal opgeknapt moest worden geconfisqueerd, dus daar konden we slapen. Mooi! Leuk dorpje met veel 2de hands kleren (wie gaat er naar de fillipijnen met lange kleding??)
Rondom het ziekenhuis is veel plek voor spellen en een kampvuur, mooie locatie dus!
De werkzaamheden zijn zwaar, vooral de beukhamer(sledgehammer) is fysiek inspannend, maar heerlijk om na een werkdag vermoeid een biertje te drinken en Savonds een potje schaak, kaarten of ander spel te spelen al dan niet om het kampvuur. De meeste vrijwilligers komen uit Amerika, allhands is een amerikaanse organisatie die o.a. Haïti, new York en vele andere projecten heeft gedaan.

Na ruim 3 weken hielden we het voor gezien en zijn we de fillipijnen nog even gaan verkennen. Geweldige mensen, alles is goedkoop en mooi weer. Ideale vakantiebestemming zonder dat het enorm toeristisch is.

Vanaf de fillipijnen zijn we naar Borneo gegaan. Daar hebben we een vriend van me ontmoet: Jan. Die was al 3 weken in Borneo en vertelde ons dat alles erg duur is. Het duiken en de orang oetangs zijn gaaf, maar dat hadden we al gedaan elders, dus besloten we om Borneo te laten voor wat het is (wist je dat 80% van het regenwoud gekapt is om palmolie te verbouwen?)
Wel wilde ik heel graag Brunei zien, dat is eigenlijk een rijke kleine versie van Maleisië met een ultra rijke gestoorde sultan als dictator die doet waar die zin in heeft. Mooie moskeeën en musea, maar 1 nacht is lang zat. Op de terugweg met de ferry naar een eilandje Labuan, taxfree dus bier voor 50 cent :) en toevallig was er een festival. We verstonden er geen ruk van dus voor ons was er weinig aan. Maar... door dit festival was er op het eiland geen enkele betaalbare hotelkamer te krijgen, eentje voor 30 euro waar je de kakkerlakken en bedbugs kon zien kruipen, dus besloten we om gewoon ergens te gaan pitten. We vonden een leegsyaamd nieuwbouwproject waar we tot de volgende morgen heerlijk gratis hebben geslapen. Vanaf borneo een ticket geboekt naar kuala lumpur om vanaf daar een vlucht te pakken naar india.

HELAAS is de informatie die ik op Internet vond over een visa on arrival nog niet relevant, omdat dat nog niet ingegaan is, de regeling is er, maar nog niet geldig, dus niet naar india. Ik moest maar in kuala lumpur een visum fixen. Ik daarheen, alleen voor lokals! Dus met de bus en trein naar Bangkok omdat dat de enige plek is waar je dat aan kan vragen.